LXX.004 是誰告訢你世界本應如此?
讀過約伯在遭遇所有大災難後,他妻子的反應﹐以及他如何回應他的妻子、面對分崩離析的世界所產生的各種思緒起和伏後,就讓我們回到故事的起點。
在約伯記開始的部分,敘事者一方面介紹主角的背景──約伯是一個德性滿分的人,並且家庭美滿,財產豐厚,也贏得眾人的尊崇;另一方面,敘事者也在引導讀者透過他所敘述的約伯來得出一個觀點:約伯所擁有的福氣是緣於他行善並敬畏上主,而心存惡念卻可招至禍患。簡言之,這個世界有一位賞善罰惡的神。
然而,魔鬼似乎看這一點不順眼,前來挑戰上主。牠倒果為因,指出人之所以行善,全是因為想要贏得福氣。因此,牠故意說約伯會因失去所擁有的一切而憎惡上主(註:約伯記一11「他必然當著你的面稱頌你!」是一句反諷的說話)。出奇地,上主竟然接受這個挑戰,並把約伯所擁有的一切都交在魔鬼的手上,讓牠任意處理。
從上主和魔鬼間的對談中,我們看到另一個敘事:上主和魔鬼間存在某程度上的角力,而這種角力是不為世人所知的。我們無法得知角力的原因,但這種角力的起始緣於上主對世人的肯定和信任,而魔鬼卻持相反的意見並提出質疑,便造就一場近乎賭局的角力。簡言之,天上的爭論告訢我們另一種觀點:世人都是趨吉避凶、唯利是圖的。
兩套觀點相互碰撞,究竟這個世界的真相是怎樣的呢?
為何好人、義人要無故受苦、受害,而惡人卻平安、享福呢?
神真的是賞善罰惡嗎?
究竟是識時務為俊傑,尋求一個「靈驗」的神明,或是擇善固執?
……
主人翁約伯的故事就在這些疑問和張力下開展。
翻譯 (LXX-約伯記1:1-12)
1 曾經有一個人是在奧薜提斯的境地內,他名叫約伯。這人是真誠的、無瑕疵的、正直的、敬畏神的、一直遠離各種惡事的人。
2 他有七個兒子和三個女兒。
3 並且這是他的牲畜:羊七千頭、駱駝三千頭、負軛的牛五百對、草場的母驢五百頭;以及有多得不可勝數的佣人,也有在境界內關於他的大工程。因此,從日出之處﹐那人成為眾人的尊貴者。
4 至於他的眾子,都會按著每個節日聚集在各自的地方擺設飲宴,而他們也同時會帶同他們的三個姊妹與他們吃喝。
5 當所有飲宴的節日都完滿結束,約伯就會去解散他們,並當他清早起來之時潔淨他們:他按著他們的數目,為他們帶來祭物,以及一隻關乎罪的公牛犢 -- 這是為了他們的生命。因為約伯曾說:「或許我的兒子們的心思對著神想著惡事。」因此,約伯每逢節期都是做這些事。
6 有這麼的一天來到。看哪!神的眾使者來站在上主面前,魔鬼也和他們一同來。
7 上主對魔鬼說:「你是從何處來到這裡?」魔鬼回答上主,說:「我在地上逛了逛、在天底下走了走後,就來了。
8 上主然後對牠說:「你有沒有花心思在我的僕人約伯上?那些在地上的,沒有一個人是按他那樣,無瑕疵的、真誠的、敬畏神的、一直遠離各種惡事的。」
9 魔鬼就回答,在上主面前說:「約伯敬拜神難道沒有所圖?
10 你不是在他以外,就是他的家內和他外邊所有的一切,築籬圍繞嗎?你賜福給他手上的工作;而且你加增他在地上的牲畜。
11 你倒不如撤去你的手,並奪去他所擁有的一切。他必然當著你的面稱頌你!」
12 上主就對魔鬼說:「看這一切!凡是他的,我現在都交在你手上,只是不要攻擊他。」所以,魔鬼就從上主那邊離開。
附錄經文 (LXX-JOB 1:1-12)
This online edition of the Septuagint is based on the Septuagint, edited by Alfred Rahlfs, Second Revised Edition, edited by Robert Hanhart, © 2006 Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart.
1 Ανθρωπός τις ἦν ἐν χώρᾳ τῇ Αυσίτιδι, ᾧ ὄνομα Ιωβ,καὶ ἦν ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ἀληθινός, ἄμεμπτος, δίκαιος, θεοσεβής, ἀπεχόμενος ἀπὸ παντὸς πονηροῦ πράγματος.
2 ἐγένοντο δὲ αὐτῷ υἱοὶ ἑπτὰ καὶ θυγατέρες τρεῖς.
3 καὶ ἦν τὰ κτήνη αὐτοῦ πρόβατα ἑπτακισχίλια, κάμηλοι τρισχίλιαι, ζεύγη βοῶν πεντακόσια, ὄνοι θήλειαι νομάδες πεντακόσιαι, καὶ ὑπηρεσία πολλὴ σφόδρα καὶ ἔργα μεγάλα ἦν αὐτῷ ἐπὶ τῆς γῆς· καὶ ἦν ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος εὐγενὴς τῶν ἀφ᾽ ἡλίου ἀνατολῶν.
4 συμπορευόμενοι δὲ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ πρὸς ἀλλήλους ἐποιοῦσαν πότον καθ᾽ ἑκάστην ἡμέραν συμπαραλαμβάνοντες ἅμα καὶ τὰς τρεῖς ἀδελφὰς αὐτῶν ἐσθίειν καὶ πίνειν μετ᾽ αὐτῶν.
5 καὶ ὡς ἂν συνετελέσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ πότου, ἀπέστελλεν Ιωβ καὶ ἐκαθάριζεν αὐτοὺς ἀνιστάμενος τὸ πρωὶ καὶ προσέφερεν περὶ αὐτῶν θυσίας κατὰ τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν καὶ μόσχον ἕνα περὶ ἁμαρτίας περὶ τῶν ψυχῶν αὐτῶν· ἔλεγεν γὰρ Ιωβ Μήποτε οἱ υἱοί μου ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτῶν κακὰ ἐνενόησαν πρὸς θεόν. οὕτως οὖν ἐποίει Ιωβ πάσας τὰς ἡμέρας.
6 Καὶ ὡς ἐγένετο ἡ ἡμέρα αὕτη, καὶ ἰδοὺ ἦλθον οἱ ἄγγελοι τοῦ θεοῦ παραστῆναι ἐνώπιον τοῦ κυρίου, καὶ ὁ διάβολος ἦλθεν μετ᾽ αὐτῶν.
7 καὶ εἶπεν ὁ κύριος τῷ διαβόλῳ Πόθεν παραγέγονας; καὶ ἀποκριθεὶς ὁ διάβολος τῷ κυρίῳ εἶπεν Περιελθὼν τὴν γῆν καὶ ἐμπεριπατήσας τὴν ὑπ᾽ οὐρανὸν πάρειμι.
8 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ κύριος Προσέσχες τῇ διανοίᾳ σου κατὰ τοῦ παιδός μου Ιωβ, ὅτι οὐκ ἔστιν κατ᾽ αὐτὸν τῶν ἐπὶ τῆς γῆς ἄνθρωπος ἄμεμπτος, ἀληθινός, θεοσεβής, ἀπεχόμενος ἀπὸ παντὸς πονηροῦ πράγματος;
9 ἀπεκρίθη δὲ ὁ διάβολος καὶ εἶπεν ἐναντίον τοῦ κυρίου Μὴ δωρεὰν σέβεται Ιωβ τὸν θεόν;
10 οὐ σὺ περιέφραξας τὰ ἔξω αὐτοῦ καὶ τὰ ἔσω τῆς οἰκίας αὐτοῦ καὶ τὰ ἔξω πάντων τῶν ὄντων αὐτῷ κύκλῳ; τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ εὐλόγησας καὶ τὰ κτήνη αὐτοῦ πολλὰ ἐποίησας ἐπὶ τῆς γῆς.
11 ἀλλὰ ἀπόστειλον τὴν χεῖρά σου καὶ ἅψαι πάντων, ὧν ἔχει· εἰ μὴν εἰς πρόσωπόν σε εὐλογήσει.
12 τότε εἶπεν ὁ κύριος τῷ διαβόλῳ ᾿Ιδοὺ πάντα, ὅσα ἔστιν αὐτῷ, δίδωμι ἐν τῇ χειρί σου, ἀλλὰ αὐτοῦ μὴ ἅψῃ. καὶ ἐξῆλθεν ὁ διάβολος παρὰ τοῦ κυρίου.